Teflon, bekend van de anti-aanbakpannen, zit in de problemen vanwege een chemische stof genaamd PFOA. DuPont, de fabrikant van Teflon, gebruikte PFOA om de anti-aanbaklaag op pannen aan te brengen, waardoor ze hun non-stick eigenschappen krijgen. Echter, onderzoek heeft aangetoond dat PFOA gelinkt kan worden aan verschillende soorten kanker, waaronder die van de lever, teelballen en alvleesklier.
Het probleem is dat DuPont jarenlang niet openlijk heeft gecommuniceerd over de gezondheidsrisico’s die verbonden zijn aan blootstelling aan PFOA, hoewel ze hiervan op de hoogte waren. Dit heeft geleid tot vele rechtszaken waarin het bedrijf wordt beschuldigd van het verbergen van cruciale gezondheidsinformatie. Volgens Professor Lode Godderis betekent de aanwezigheid van PFOA in het bloed niet automatisch dat iemand kanker zal ontwikkelen, maar het verhoogt wel degelijk het risico.
Bovendien is PFOA moeilijk afbreekbaar, wat betekent dat het lang in het milieu en in het menselijk lichaam aanwezig kan blijven. Deze eigenschap van PFOA heeft geleid tot een groeiende vraag naar strengere regelgeving en meer transparantie in de chemische industrie, om zo de volksgezondheid en het milieu beter te beschermen.
In 2004 waarschuwde milieuadvocaat Robert Bilott voor giftige PFAS-uitstoot door het chemiebedrijf Chemours (voorheen DuPont) in Dordrecht. Pas in 2016 werd hier serieus op gereageerd. Bilott onthulde interne memo’s van DuPont die de gezondheidsrisico’s van PFAS bevestigden. Het EPA plaatste deze documenten online, maar de werknemers en omwonenden werden niet geïnformeerd. Bilott’s strijd tegen giftige uitstoot leidde tot de Hollywoodfilm Dark Waters, waarin zijn werk wordt belicht. Hij kreeg karrenvrachten met documenten van DuPont toegestuurd, waaruit bleek dat het bedrijf al lang op de hoogte was van de schadelijke effecten van PFAS.